In vechtsport is het belangrijk om het juiste aanvalswapen te kiezen voor het juiste doelwit. Met de raakvlakken van de handen, armen en benen kunnen zoveel verschillende “wapens” gevormd worden, dat ze in verschillende situaties en voor verschillende doelwitten gebruikt kunnen worden. Deze technieken zijn niet alleen belangrijk in aanvallende bewegingen, maar spelen ook een belangrijke rol in de verdediging. Technieken kunnen worden onderverdeeld in blokkeringen, slagen, stoten en steken.

Naast de losse basistechnieken worden er ook technieken geleerd die bedoeld zijn voor praktische situaties, waarin zelfverdediging van belang is. Voorbeelden zijn het verdedigen tegen grepen, verwurgingen, stoten, trappen en gewapende aanvallen. Hierbij blijft het niet bij afweren, maar ook het controleren en eventueel uitschakelen van de aanvaller. Door de simpele zelfverdediging te oefenen en spelenderwijs de theorie te oefenen, wordt er een basis gelegd voor de latere geavanceerde technieken.

Koreaanse krijgskunsten zijn oorspronkelijk niet ontwikkeld als sport, maar waren bedoeld als technieken voor soldaten. Echter zijn er al tientallen jaren officiële wedstrijden. Hierbij leren deelnemers te strijden om een ereplaats en omgaan met winst en verlies. Daarnaast kunnen de geleerde technieken in een dynamische situatie uitgevoerd worden. Er zijn tegenwoordig enkele toernooien waarbij Tigers LSE leerlingen, in een veilige omgeving, voor verschillende onderdelen kunnen strijden om een ereplaats.